امید تک درنای سیبری ۱۵ سال متوالی به تنهایی از سیبری به ایران و منطقه فریدونکنار می‌آمد تا زمستان خود را در این تالاب زیبا و پر از خوراکی بگذراند، سال گذشته دارای یک یار از بلژیک شد؛ در واقع یکی از نگرانی‌های مسوولان سازمان حفاظت محیط زیست این بود که با تلف شدن امید، مسیر پروازی غربی که به ایران ختم می‌شود از بین برود و کور شود از این رو با رایزنی‌های صورت گرفته با یک مرکز بین المللی پرورش درنا در بلژیک، موفق شدند یک درنای ماده را به ایران منتقل کنند که رویا نام گرفت.

رویا با رعایت پروتکل‌های بین المللی ۶ بهمن ماه ۱۴۰۱ وارد منطقه فریدونکنار شد، بعد از آن مراسم آشنایی رویا با امید آغاز و در مدت زمان کوتاهی با هم جفت و جور شدند، با گذشت چند روز رفتارها و آواهای مخصوصی از سوی این ۲ پرنده به گوش رسید که نشان می‌داد این ۲ با هم آشنا شده اند، بعد از آن با مشاوره‌های بین المللی تصمیم بر رهاسازی رویا گرفته شد بر این اساس رهاسازی به طور تدریجی انجام و باعث شد تا امید بعد از ۱۵ سال دوباره رقص و آواز را از سر بگیرد تا توجه رویا را به خود جلب کند، سپس هر دو به رقص درآمدند، این نزدیکی باعث شد تا مسوولان سازمان حفاظت محیط زیست به زنده ماندن مسیر پروازی غربی امیدوار شوند.

روزها گذشت و این ۲ پرنده در کنار هم به گشت و گذار در منطقه پرداختند، امید تلاش می‌کرد تا رویا را برای مهاجرت آماده کند، کم کم زمان مهاجرت نزدیک شد و همه امیدوار بودند که رویا در این مسیر طولانی امید را همراهی کند، بالاخره در ۱۴ اسفند ۱۴۰۱ یعنی بعد از گذشت ۳۴ روز از روزهای در کنار هم بودن این دو پرنده، سفرشان را آغاز کردند و هر دو به قصد سیبری، تالاب فریدونکنار را پشت سر گذاشتند، روزها گذشت، اما خبری از آنها نبود تا اینکه در ۲۱ اسفند یعنی ۷ روز بعد از شروع مهاجرت، خبر رسید که رویا به تنهایی در تنکابن - یکی از شهرهای غربی مازندران - دیده شده است؛ این یعنی اینکه تلاش‌ها نتیجه نداد و امید دوباره تنها رفت؛ حالا رویا ماند و یک سال دیگر انتظار که شاید امید بیاید، اما بعد از آن امید نیامد و رویا در فریدونکنار تنها ماند.

مدیرکل دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست درباره آخرین وضعیت امید و رویا به خبرنگار محیط زیست ایرنا گفت: مهاجرت پرندگان تابع شرایط خاصی است، مهمترین آن بحث دما و اقلیم است، زمانی که هوای عرض‌های شمالی زمین در وقت مشخصی سردتر می‌شود، پرندگان از عرض‌های شمالی به سمت عرض‌های جنوبی زمین می‌آیند، به خصوص پرندگان مهاجری که آبزی و کنار آبزی هستند در عرض‌های جنوبی مانند سواحل شمالی، جنوبی و تالاب‌های ایران وارد شده و زمستان گذرانی می‌کنند.

علیرضا ابدالی درباره علت نیامدن امید در زمستان سال گذشته به فریدونکنار افزود: امید یک درنای سیبری است، حال و روز زمستان گذشته کره زمین هم چندان سرد نشده بود، در ایران و تهران هم در ماه‌های آذر و دی هوا چندان سرد نشده بود که قطعا در عرض‌های شمالی‌تر زمین هم وضعیت همینطور بود.

وی اظهارداشت: با این شرایط جوی کارشناسان احتمال دادند که امید آمده، اما به کشور ما نرسیده است و در همان عرض‌های شمالی تک ماند، چون هوا آنقدر سرد نبود که الزامی باشد تا امید به مناطق گرمتر بیاید، البته در سنوات گذشته هم پیش آمده بود که امید یک یا ۲ سالی به ایران نیامد حالا امیدواریم امید تحت تاثیر شرایط اقلیمی ضرورتی ندیده باشد که به ایران بیاید.

مدیرکل دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست ادامه داد: هر چند در سرشماری‌های سال ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ نسبت به سنوات گذشته کاهش چند درصدی مهاجرت پرندگان را شاهد بودیم، در واقع پرندگان از گونه‌های مختلف کمتر به عرض‌های جنوبی آمدند و این شرایط فقط مختص کشور ما نبود، چون هوا در عرض‌های شمالی آنقدر سرد نشده بود که پرندگان احساس نیاز به مهاجرت کنند.

وی تاکید کرد: این یکی از حدس‌هایی است که درباره امید می‌زنیم و امیدواریم حدس غالب همین باشد و امید زنده باشد و امسال با سرد شدن هوا باز هم شاهد حضور تک درنای سیبری در کشور باشیم.

ابدالی درباره وضعیت رویا و اینکه اگر امید برنگردد تکلیف این درنای ماده چه می‌شود گفت: رویا در شرایطی خوب و تحت حفاظت ویژه قرار دارد، اما اگر امید نیاید با همکفری کمیته تخصصی که در این زمینه در کشور فعال است تصمیم خواهیم گرفت، البته رویا را از یک مرکز بین المللی پرورش درنا در بلژیک به ایران آوردیم و اگر امسال هم امید نیاید با مرکزی که رویا را از آنجا گرفتیم همکفری خواهیم کرد و قطعا بهترین گزینه را برای رویا انتخاب می‌کنیم.